Is het niet top? Steek dan je vinger op!

Zeggenschap en medezeggenschap zijn belangrijke thema’s in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Zelf mogen bepalen hoe je je leven leeft. Inspraak hebben in hoe de zorg wordt vorm gegeven. Maar hoe weet je nu eigenlijk wat je belangrijk of fijn vindt? En hoe zorg je ervoor dat jouw stem gehoord wordt? Ook als er niet naar je mening wordt gevraagd, maar het wél over jouw leven gaat. Over dat thema maakte Theater A la Carte een voorstelling voor de jaarlijkse leerdag van ’s Heeren Loo. Een dag waarop de leden van de cliëntenraden en de verwantenraden allemaal bij elkaar komen. Om workshops te volgen, bij te praten én een heleboel te leren.

Ronald (naar de zaal) Ja toch, als jij iets wilt vertellen over waar je gelukkig van wordt, dan hoef je niet te wachten tot het je gevraagd wordt. Dan mag je het gewoon vertellen, toch?
Welmoed Nee hoor. Dat mag niet. Ik wilde vorige week ook iets vertellen. Iets wat ik heel belangrijk vond. Maar dat mocht niet.
Ronald Huh?
Welmoed Wacht, ik laat het zien. Zullen we het spelen? Het was hier in huis. En Henk was er ook bij (naar publiek) Henk woont ook hier in huis. En Marieke was er ook (naar de zaal) dat is de begeleiding.

 

“Dit is zo goed en zo begrijpelijk. Dit zouden alle cliënten moeten zien. Jullie zouden dit op alle locaties moeten spelen!”

Lid verwantenraad

Wij openden de dag met een voorstelling en sloten ook weer af. Met een samenvatting van de dag én met een lied dat enthousiast door de zaal werd meegezongen.

Soms gaat het niet precies
zoals je ’t zelf het liefste ziet,
Zeg het dan want anders
weet de ander dat toch niet.
‘t is wel oké, maar ‘t is niet top,
dus ik steek mijn vinger op.
‘t is wel oké, maar ‘t is niet top,
dus ik steek mijn vinger op.