Met Hart en Nieren

Uit het verslag op de site van de Nierstichting:

Bij aanvang werden de aanwezigen meteen op scherp gezet door Theater A la Carte: pijnlijk herkenbaar werden de vooroordelen over zelfmanagement gepresenteerd. Dat het een gevaarlijke ontwikkeling is, met minder contactmomenten met de zorgverlener tot gevolg. De zorgverlener zou de patiënt uit het oog verliezen. Het zou de patiënt eigenwijzer maken, eerder minder dan meer therapietrouw. (…) Toen op het toneel de vleesgeworden Nierpatiënt-Personal-Assistent (NPA) er bij moest komen om de zelfmanagende nierpatiënt te ondersteunen zat iedereen op het puntje van de stoel.

Voor het Hans Mak Instituut, in samenwerking met de Nierstichting Nederland, maakte Theater A la Carte een voorstelling bij het Symposium ‘Zelfmanagement en de Nierpatiënt’.

Zelfmanagement staat volop in de belangstelling. Nierpatiënten moeten zeer gedisciplineerd zijn en de zorgverleners moeten de patiënten leren loslaten. Nieuwe technologie maakt het mogelijk om patiënten zelf te laten meedenken over hun behandeling. Maar wat levert zelfmanagement op?  Wat zijn de mogelijkheden en waar liggen de grenzen? Voor chronisch zieken is het van belang zelf invloed op hun leven te kunnen blijven uitoefenen. Dat heeft een positief effect op de kwaliteit van leven. Maar hoever laat je de patiënt gaan, als zorgverlener? Wanneer grijp je in en mag je eigenlijk wel  ingrijpen? Allemaal vragen die in deze voorstelling aan bod kwamen.

Klik hier voor het verslag op de site van Nierstichting Nederland.